Porównanie składu śruty sojowej, słonecznikowej, rzepakowej wg Zalecenia żywieniowe i wartość pokarmowa pasz dla świń. Normy żywienia świń, Normy żywienia drobiu[%]
| Składnik | Śruta sojowa | Śruta słonecznikowa | Śruta rzepakowa |
| Białko ogólne [%] | 47 | 33 | 38 |
| Współczynnik strawności białka [%] | 89 | 88 | 81 |
| Energia metaboliczna trzoda chlewna [MJ] | 13,57 | 11,26 | 11,01 |
| Energia metaboliczna drób [kcal] | 2386 | 1440 | 1785 |
| Energia metaboliczna drób [MJ] | 9,98 | 6,05 | 7,45 |
| Energia metaboliczna dla przeżuwaczy [MJ] | 11,5 | 9 | |
| Wapń [%] | 0,35 | 0,32 | 0,66 |
| Fosfor ogólny [%] | 0,54 | 0,88 | 1,12 |
| Fosfor przyswajalny [%] | 0,22 | 0,29 | 0,28 |
| Tłuszcz surowy [%] | 1 | 2,8 | 2,4 |
| Włókno surowe [%] | 3,8 | 17,5 | 11,2 |
| Lizyna | 2,81 | 1,2 | 2,06 |
| Metionina | 0,64 | 0,73 | 0,8 |
| Cystyna | 0,71 | 0,56 | 0,91 |
| Treonina | 1,83 | 1,19 | 1,68 |
| Tryptofan | 0,62 | 0,41 | 0,5 |
Jak wynika z powyższej tabeli śruta rzepakowa, śruta sojowa oraz śruta słonecznikowa różnią się między sobą zawartością białka, aminokwasów, energii i innych składników pokarmowych. Wszystkie trzy komponenty są z powodzeniem stosowane w żywieniu zwierząt, przy czym śruta rzepakowa i słonecznikowa są stosowane w pewnym stopniu jako tańsze zamienniki śruty sojowej, które można skarmiać u zwierząt dorosłych lub w końcowych etapach tuczu. Śruta słonecznikowa i rzepakowa posiadają większą zawartość włókna, a mniejszą białka w porównaniu do składu śruty sojowej, więc idealnie nadają się do dawkowania w końcowym etapie tuczu trzody chlewnej. Śruta słonecznikowa pomaga regulować poziom pobrania paszy przez nioski. Śruta rzepakowa ze względu na dużą zawartość aminokwasów siarkowych w swoim składzie poprawia jakość pierza i puchu. Należy pamiętać o ograniczeniu dawkowania śruty rzepakowej u niosek kur znoszących jaja o brązowej skorupie, ze względu na za rybi zapach jaj, jaki pojawia się przy skarmianiu pasz rzepakowych. Śruty słonecznikowa i rzepakowa nie powinny być stosowane w początkowych okresach odchowu prosiąt, a śruta sojowa powinna być dawkowana w niewielkiej ilości. Ilość poszczególnych śrut w dawce powinna być każdorazowo bilansowana w zależności od pozostałych skarmianych komponentów, rasy zwierząt, warunków utrzymania.
Bibliografia:
- Żywienie zwierząt i paszoznastwo, tom 1, 2, 3. Pod redakcją Doroty Jamroz i Andrzeja Potkańskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013r.
- Zalecenia żywieniowe i wartość pokarmowa pasz dla świń, Normy żywienia świń. Praca zbiorowa pod redakcją Eugeniusza R. Greli i Jacka Skomiała. Instytut Fizjologi i Żywienia Zwierząt im. Jana Kielanowskiego Polskiej Akademii Nauk, Jabłonna 2014.
- Zalecenia żywieniowe i wartość pokarmowa pasz, Normy żywienia Drobiu, wydanie czwarte zmienione i uzupełnione. Praca zbiorowa pod redakcją Stefanii Smulikowskiej i Andrzeja Rutkowskiego, Instytut Fizjologi i Żywienia Zwierząt im. Jana Kielanowskiego, Polska Akademia Nauk, Polski Oddział Światowego Towarzystwa Wiedzy Drobiarskiej (WPSA), 2005.